Dagelijks gaat de bejaarde zienderogen achteruit En dat holt maar naar de dokter, of de fysiotherapeut De minister van gezondheid kreeg de kolder in zijn kop Dus in 't vervolg draait de familie voor de ergste kosten op Onze moeder is zo'n ouwe taaie juppie Jippie-ja-jee Dus ook zij heeft zo haar kwalen en uitsluitend AOW
Al een poos zat er in moeder weinig pit en weinig schot Zij had hoofdpijn en ze hoestte haast haar longen uit haar strot Eindelijk ging ze naar 't spreekuur en direct werd zij, verdomd Wegens water in haar longen, door de dokter leeggepompt
Vierentachtig gulden vijftig plus een knaak voor medicijn Moeder moest direct betalen, want de dokter was een zwijn
Maar de operatie slaagde en na wekenlang getob Onder leiding en op krukken, kwam zij er weer bovenop Wat een geld dat toch niet kostte, moeder had dat niet, o nee Om de nota's te betalen verkocht ik mijn tv Even later kreeg ze kanker en bestraling was te duur Met de opbrengst van mijn bankstel kon ze aan de Moerman-kuur
Na een half jaar wortels eten kreeg ze zware reumatiek Wat een geld dat toch niet kostte, want ze moest naar een kliniek Zittend in een dure rolstoel kreeg ze stenen in haar gal Moeder raakte overspannen en ze kreeg een hartaanval Wat een geld dat toch niet kostte, daarom zei ik tegen Kee Dat is ons kleine zusje: "Kee, jij wordt prostituee"
Steeds lijdt moeder aan iets anders: vette bulten, een poliep Astma, kanker, tering, tyfus, of een zware Hongkonggriep
Dit nu werd ons veel te gortig, al ons huisraad ging eraan We moesten maar eens met haar praten, dat dit zo niet door kon gaan "Waarom maakt u er geen eind aan, 't duurt niet lang, 't kost haast niks Met een scheutje cyaankali, goed genezen voor een riks"
Moeder zou erover denken, het idee vond zij wel maf Snel bevrijd van al haar kwalen en die knaak kon er wel af Zover is het niet gekomen, want op weg naar de drogist Werd ze lelijk doodgereden, door een rechtse communist Nee, door een (??) aktivist Nee, ik dacht door een linkse humorist Ik dacht dat jij er niks van wist
Moeder moest begraven worden, geld voor bloemen was er niet Wij, als broers, en onze zuster, waren namelijk failliet
Toen de kist de grond inzakte raakte iedereen verward Want opeens riep vader: "Ik voel iets aan m'n hart" Zonder een moment te aarz'len Met een een, twee, drie, tabe (tabe, tabe) Stuurden wij hem, noodgedwongen Direct met moeder mee