Wee in Mestreech gebore is,
Dee heet gelök gehad
Dee is veurzeen vaan levesmood,
Hei in eus sjoen aw stad
Noe pak uuch bijein
En zingk uuch noe heis,
VolMestreechter geis
Mestreech is vaan God toch e sjoen gesjink
Zjus wie dit leedsje klink

Refrein:
Manjefiek Mestreech,
Iech haw zoeväöl vaan diech
Manjefiek Mestreech,
Iech wèl noets mie bij diech eweg
Manjefiek Mestreech
Iech bin toch zoe gruuts op diech
En noe weurt op de zjiem gehojd
Jao, dat gief klaank mèt sjoene zaank
Iech zègk uuch mèt plezeer,
Iech bin Mestreechteneer
de Staar die straolt häör leech, iech kom hei oet Mestreech)

De allersjoenste stad veur miech,
Dat is mie Mestreech
Stad vaan Vastelaovendsplezeer
En bourgondische sfeer
De stad vaan Servaos
Die us leve inblaos
Op 't welke langs de Maos
't Mooswief kiek us lachenteren aon,
En liet vaan vräög 'n traon