'k ben gelijk de meesten kristelijk opgevoed
voor iedere zonde werd er zwaar geboet
gevloekt of gelogen, mijn zuster afgerost
nen appel gestolen, nen halven dag gebrost
maar die kinderjaren gaan snel voorbij
en na nen tijd kwam er een nieuw zonde bij
de zonde van onkuisheid, en 't is wel sterk
dat ze werd bedreven achter de kerk

achter den ouwen toren
in 't hofke van ons heer
heb ik mijn hart verloren
meer als ene keer
liever als te gaan vrijen
in 't een of 't ander park
gingen we de maskes verleiden
achter de kerk

kermis in ons dorpke, groot amusement
iedereen trok 's avonds naar de spiegeltent
dansen ging zo goed nog niet, we deden toch ons best
met de schoonste maskes op de tonen van 't orkest
soms kon het gebeuren dat g'uw liefke vroeg
voor een schuchter kuske vanachter aan den toog
maar later op den avond, voor het betere werk
wierder afgesproken achter de kerk

achter den ouwen toren
in 't hofke van ons heer
heb ik mijn hart verloren
meer als ene keer
liever als te gaan vrijen
in 't een of 't ander park
gingen we de maskes verleiden
achter de kerk

's zondags kwam de paster, op den dag van god
preken over 't zesde en 't negende gebod
swenst dat bij zijn lessen las uit zijnen dikken boek
wier der zwaar gezondigd achter den hoek
als ik ooit zal sterven, dan wil ik mijn graf
ergens, in een buurt waar da'k altijd veel om gaf
'k weet al een plaatske voor mijne zerk:
laat mij voor eeuwig rusten achter de kerk

achter den ouwen toren
in 't hofke van ons heer
heb ik mijn hart verloren
meer als ene keer
liever als te gaan vrijen
in 't een of 't ander park
gingen we de maskes verleiden
achter de kerk


© tekst: Ed Kooyman / muziek: P. D.