klinkt in de verte het lied van de straat,
dat zich zo gaarne beluisteren laat,
op slag komt er dan terug gezelligheid van
er zit iets in dat ge niet kunt weerstaan,
omdat 't zo simpel is hebt g'er wat aan
't heeft geen pretentie en ieder die 't hoort
wordt door het straatlied bekoord.

langs de pleinen en grachten klinkt het lied van de straat,
dat in ieders gedachten een herinnering laat
't is de ziel van de stad, 't is niet chic of blasé
als de stenen konden zingen, dan zongen z'het mee

hoe oud en gebukt ziet ons straatje eruit
maar als de Charel zijn orgeltje draait,
de stad krijgt een kleur, en de zon komt er door
't is of de steeg er terug jonger van wordt,
en tante Jeannine met een zondagse schort,
hangt uit haar venster en zingt heel kontent
mee met de orgelvent

langs de pleinen en grachten klinkt het lied van de straat,
dat in ieders gedachten een herinnering laat
't is de ziel van de stad, 't is niet chic of blasé
als de stenen konden zingen, dan zongen z'het mee
het lied van de straat wordt soms wereldbekend,
en soms gaat het veel langer mee dan ge denkt
er zijn er die 'k weet dat ik ze nooit meer vergeet
't straatliedje wil niet serieus doen och nee,
brengt het wat vreugde, dan is't al tevree
't heeft recht van bestaan, en dat ziet ge direkt,
omdat het tot alleman spreekt

langs de pleinen en grachten klinkt het lied van de straat,
dat in ieders gedachten een herinnering laat
't is de ziel van de stad, 't is niet chic of blasé
als de stenen konden zingen, dan zongen z'het mee


© tekst en muziek: traditional
bewerking: Ed Kooyman