t Is de lucht achter Oethoezen,
t Is t torentje van Spiek,
t Is de weg van Lains noar Klooster,
En deur Westpolder langs de diek.

t Binnen de meulens en de moaren,
t Binnen de kerken en de börgen,
t Is t laand woar ik as kind,
Nog niks begreep van pien of zörgen.

Dat is mien laand, mien Hogelaand...

t Is n doevetil, n dörpsstroat,
t Is n olde bakkerij
t Binnen de grote boerenploatsen,
Van Waarvum Oskerd, zo noar Mij.

t Is de waait, t is de hoaver,
t Is t koolzoad in de blui,
t Is de horizon bie Roanum,
Vlak noa n dunderbui
Dat is mien laand, mien Hogelaand...

t Is n mooie oavend in maai,
n Kou houst doeknekt in t gruinlaand,
Ik heb veur d'eerste moal verkeren,
En vuil de vonken van dien haand.

De wilde plannen dij ik haar,
Komt sikkom niks meer van terecht,
Totdat de nacht van t Hogelaand,
n Donker klaid over ons legt,
Dat is mien laand, mien Hogelaand...