Haar ogen waren zwarter dan de nacht toen ik haar zag En ik dacht meteen: "Dat zwarte is symbolisch" We liepen langs 't kerkhof en verloren was de lach De dag, van nu af aan, bleef melancholisch
Meisje zonder hart Meisje in 't zwart
Haar rok was zwart en warm, en zij opende haar deur Ik dacht aan 't liedje van de schoorsteenveger Toen zag ik haar b.h.'tje van dezelfde zwarte kleur En zij bedroog me, nog die avond, met een neger
Meisje zonder hart Meisje in 't zwart
Ik besloot me te bedrinken in 't cafe " 't Witte paard" En ik werd bediend door een in 't zwart geklede dame De koffie en de avond en m'n nagels waren zwart En zwart, leek zelfs 't rood van de cyclamen
Meisje zonder wet Meisje in haar bed
Maar de ochtend die er volgde bracht mij enkel zonneschijn De lakens en 't brood, het kon niet witter Want de krant vermeldde 'Meisje overreden door de trein' Daarom voelde ik mij al dadelijk wat fitter
Meisje zonder hart Familie in 't zwart
Vandaag kwam iedereen in 't zwart op haar begrafenis Ik besloot, uit wraak, om in het wit te komen Maar door de regen en de modder liep m'n plannetje nog mis 'k Moet verdomme 't hele zaakje laten stomen