Eenzaam in een zee van onzekerheid
Zwervend van kust tot kust
Steeds weer op weg naar vergetelheid
Nergens vond ik rust
Vond ik rust
Vond ik rust
Al wist ik niet wat het was
Toch zocht ik onbewust

Maar mijn schip kwam in een storm terecht
En spoelde op het strand
Waar een vrouw me vond, die me heeft gezegd
"Kom, geef mij je hand
Want ik zie dat je dorst hebt
En je hart verlangt naar brood
Je hebt geen doel, je hebt geen haven
Je bent een schip in nood"

En het leven dat ik heb geleefd
Ging in een flits voorbij
Want mijn scheepje zonk en ik verdronk
En niets was meer van mij

Maar toen het water mij omsloot
Zag ik daar dwars doorheen
Dat er iemand was die mijn hart genas
En al mijn onrust verdween

Hij trok mij omhoog, m'n haar werd droog
Mijn kleren wit als sneeuw
In een stralend licht zag ik Zijn gezicht
En alles werd weer nieuw
In een stralend licht zag ik Zijn gezicht
En alles werd weer nieuw