Hij was makelaar in koffie
Bij de firma Last & Co
En hij wist alles van koffiemerken
Daarom vroeg die firma of-ie
Op Lauriergracht nummero
Zevenendertig kon komen werken

Hij was geboren bij de Amsterdamse havus
En Vader Droogstoppel, die noemde hem Batavus

En Bataaf ging elke dag
Naar de werf in Amsterdam
Waar hij vaak in de kantine
Met de scheepsbemanning sprak
En die deden daar verslag
Van het goedje cocaine
Dat uit verre landen kwam
En waarmee je met gemak
Een vermogen kon verdienen
Maar Batavus dacht angstvallig: kom, ik pak
Nog een bak

En hij werd makelaar in koffie
Bij de firma Last & Co
En moest een hele stapel werk verstouwen
Maar op een goede morgen trof-ie
Een pakket op zijn bureau
Van zijn vergeten ouwe schoolvriend Douwe

En die dronk vroeger vaak van smorreges tot savus
Een kopje koffie bij zijn goede vriend Batavus

En ook Douwe kwam daarna
In de koffiebranche terecht
Toen hij bonen ging verbouwen
Want dat was een eerlijk vak
Zeker in Columbia
Of tenminste, dat had Douwe
Tegen iedereen gezegd
En wie zou hem op dat vlak
Niet onmiddellijk vertrouwen
Dus Batavus pakte zorgeloos het pak
En nog een bak

Hij was een makelaar in koffie
Bij de firma Last & Co
En hij was eigenlijk maar een doetje
In zijn dagelijkse kloffie
En wat van z'n a propos
Keek hij verbaasd naar het witte goedje

Als je tv kijkt, of je leest de Telegraaf us
Dan weet je welk gevaar er dreigde voor Batavus

Maar enthousiast had hij het spul
Naar wat coffeeshops gebracht
Want van zoveel melkpoeder
Dacht-ie, gaan ze uit hun dak
Hij verdeelde alles gul
Tot een blauwgebloesde broeder
Die wat lucht kreeg van de vracht
Daar een flinke stok voor stak
En Batavus huilde: "Moeder...!"
Maar hij ging in z'n gestreepte boevenpak
In de bak

Ooit was hij makelaar in koffie
Bij de firma Last & Co
Maar later baalde hij als een stekker
Maar toch verlinkte hij dat schoffie
Van een Douwe niet en zo
Stond hij ook bekend als Douwes Dekker

Want geestverruimendheid heeft meestal iets verslavus
En dat ontdekte ook de koffieklerk Batavus

Dus op de allereerste dag
Dat hij uit de bajes kwam
Vulde hij wat plastic tasjes
En een grote vuilniszak
En sloeg dadelijk zijn slag
Op de bomvolle terrasjes
In het hart van Amsterdam
Met Max Havelaar tabak
Vol met goudeerlijke hasjes
En in zijn coffeeshops nam hij bij zijn cognac
Nog een bak
Nog een bak
Nog een bak