Dr.Meinsma, weledelzeergeleerde heer
Gij die waakt over de toekomst van ons allen
Gisteren is uw dienaar wederom gevallen
En dat was al voor de zeventiende keer
Voor de zeventiende keer deed ik mijn best
Om uw wetten en geboden na te komen
En ik had het mij zo zeker voorgenomen
Want die verslaving aan dat roken is de pest

Dr.Meinsma, weledelzeergeleerde heer
Ik wil niet twijfelen, ik wil uw dienaar blijven
Maar mag ik hier een keer in het kort beschrijven
Wat ik doormaak als ik leef volgens uw leer
'k Stond de afgelopen woensdag 's ochtends op
Met het nodige gerochel en het hoesten
Toen dacht ik: Ik ben mijn lichaam aan 't verwoesten
Dat kan zo werkelijk niet langer, nee, ik stop

Dr.Meinsma, weledelzeergeleerde heer
In de ochtend zijn er nog geen moeilijkheden
Rond een uur of een voel ik me zelfs tevreden
Want dan krijg ik zelfvertrouwen en nog meer
Een gevoel van welbevinden en van trots
Dat ik 't roken bijna moeiteloos kan laten
Als 'k een ander zie begin ik 't zelfs te haten
En 't scheelt weinig, Dr.Meinsma, of ik kots

Dr.Meinsma, weledelzeergeleerde heer
Om acht uur 's avonds ben 'k zo zeker van m'n eigen
Dat ik denk: van eentje zal een mens niks krijgen
En die neem ik dan en dat is de ommekeer
Want dan ga ik ook meteen weer voor de bijl
En dan rook ik er in een uur tijds weer zeven
En o heer, dan wordt het weer niet 'lang zal ze leven'
En bepaald niet met het mij voorzegde heil

Dr.Meinsma, weledelzeergeleerde heer
Zie mij liggen in het stof van al mijn schulden
Ik ben dankbaar dat u al mijn fouten duldde
Sta mij toe dat ik het morgen weer probeer