Het zal zo'n jaar of vijf geleden zijn dat het nu volgende verhaal gebeurde Het begon allemaal zo
Wim, een vertegenwoordiger in electrische huishoudelijke artikelen Reed met zijn auto richting stad Hij kwam net bij zijn laatste klant vandaan En was van plan om bij de eerste de beste gelegenheid te stoppen Om zijn vrouw te bellen dat hij later thuis zou komen Omdat hij nog wat moest regelen op de zaak Leuk zou dat niet zijn Want hij had beloofd om die avond ergens te gaan eten En ook daarna een bioscoopje te gaan pakken Ze hadden het al zo vaak willen doen Maar op de een of andere manier was er steeds iets tussen gekomen Zijn vrouw had na veel pijn en moeite een oppas weten te regelen En zou er voor zorgen dat wanneer hij thuis kwam De kinderen gegeten zouden hebben en ze zelf ook klaar zou staan Na ongeveer 15 kilometer reed hij de stad binnen waar hij woonde En waar de zaak waarvoor hij werkte gevestigd was Hij besloot toch maar even in een cafeetje op te bellen En dan meteen een broodje te eten Hij draaide het telefoonnummer van zijn huis Zijn vrouw nam de telefoon op en antwoordde met: hallo, met mevrouw De Groot Dag schat, met Wim: zei hij Zeg moet je horen, ik weet dat wij vanavond uit zouden gaan En ik durf het je dan ook haast niet te vertellen maar... Er is wat tussen gekomen, ik moet nog naar... Voordat hij zijn zin af kon maken hing zijn vrouw de hoorn op de haak Woedend over zoveel onbegrip en ook om zijn zenuwen wat tot bedaren te brengen Bestelde hij een borrel en na die borrel nog een.. en nog een Nadat hij zo'n uur of twee had zitten drinken en flink was doorgezakt Besloot hij naar huis te gaan om zijn vrouw eens flink de waarheid te vertellen Ober, ik wil even afrekenen: zei hij met een dubbelslaande tong Goed meneer: zei de ober, :maar als ik u wat vragen mag Ben u met de auto? Wim probeerde flink te zijn en antwoordde: jazeker en ik ga met mijn auto weer weg ook Zou u dat nou wel doen meneer: zei de ober Kunt u niet beter met een taxi naar huis gaan en uw autosleutels hier laten Nou vooruit dan maar, omdat je zo aandringt: zei Wim met dubbelslaande tong Nadat de taxi voor de deur stond en Wim op de achterbank geschoven was Vertelde hij de chauffeur het adres waar hij zijn moest Na ongeveer 10 minuten te hebben gereden Kwamen ze in de buurt van het huis van Wim En ineens stond ze daar, midden op de weg in het licht van de koplampen Een klap en daarna... als verstijfd en binnen een seconde nuchter Bleef Wim een ogenblik zitten en sprong daarna de taxi uit Hij liep naar boven om te kijken hoe ernstig de vrouw gewond was En zag dat het zijn eigen vrouw was Hij viel op zijn knieen naast haar neer en begon te huilen Binnen vijf minuten kwam de ziekenwagen aan rijden Zijn vrouw werd op de brancard gelegd, in de ziekenwagen geschoven En met gillende sirenes en zwaailichten ging het op weg naar het ziekenhuis En in plaats van die avond uit te gaan, zat hij daar nu te wachten En te bidden dat zijn vrouw alsjeblieft maar zou blijven leven Na een uur of vijf kwam een dokter heb vertellen dat zijn vrouw buiten levensgevaar was En dat hij maar beter naar huis kon gaan om nog wat te slapen De volgende middag ging hij met zijn twee kinderen op bezoek bij zijn vrouw En zonder te overdrijven kan ik zeggen, dat iemand die net de voetbalpool gewonnen had Niet gelukkiger kon zijn dan Wim toen hij zag dat zijn vrouw weer naar hem lachen kon Later toen een van zijn kinderen hem vroeg waarom het ongeluk gebeurd was Gaf hij het enig goede antwoord op die vraag, namelijk: Als je mama en ik geprobeerd hadden elkaar te begrijpen Dan was dit niet gebeurd schat En ja, geldt dat niet een beetje voor ons allemaal? Een beetje begrip