Eg heiter Anne Knutsdotter, Kari er min mor og Truls han er min bror.
Vi bur på ein plass der som ingen skulle tru at nokon kunne bu
Og plassen heiter Uren, Luren, Himmelturen. SteinrØys, SteinrØys, Sveltihel!

Ja, plassen ligger så hØgt, hØgt oppe i ei ur alt under berge mur
og det er ikkje meir enn at vi på simpel vis kan fØ to kyr og ein gris
Og kyrne heiter Dagros, Fagros, gamle Fagros, grisen heiter Giss, Giss, Giss!

Og heile dalen ser vi der oppe hjå oss godt men all ting er så smått
for folka dei er ikkje stØrre enn som så der nede vi kan sjå
Om sommarn er det moro å gå og sanke bær I munn og neverkopp
På stovetaket veks det to unge hegge kjerr som geita eter opp
Og geita heter SnØgga, Stygga, Lurverryggam, hØna heiter Tipp, Tipp, Tipp!

Og vinteren kan jamt ikkje vera oss for god med frost og fokk og snjo
Då kan det ofte over dei fjoren dagar gå som vi ikkje folk får sjå
Og far min han er kramkar han strevar trottug nok og fer så vidt omkring
ho mor ho steller huset, eg spinner på min rokk men han Truls gjer ingen ting
Men plassen heiter Uren, Luren, Himmelturen, SteinrØys, SteinrØys, Sveltihel!