Ze wist niet waar ze heen ging
Deze reis zou doorslaggevend zijn
Uiteindelijk voor een ding
Verlossing van de groeipijn
Ze kon niemand iets beloven
En niemand meer vertrouwen
Ze moest er aan geloven
Van zichzelf te houden

Haar vrienden hadden nooit gedacht dat ze zomaar wegging
't Kwam dan ook heel onverwacht toen zij hoorden waar ze uithing

Want opeens was ze verdwenen
Naar een ander continent
En zocht tussen wildvreemden
Naar iets in haar wat ze nog niet kent
Weg van het verleden
Niets wat haar herinnert aan
Hoe ze heeft geleden
Maar 't bleek niet te volstaan

Ze zwierf tot ze geen geld meer had, ging terug, ze had verloren
Maar vond 't toen toch in de stad waar ze was geboren

Laat me maar gaan, laat me alleen
Ik moet dit zelf doen
Ik neem jullie mee in mijn gedachte
Laat me maar gaan, laat me alleen
Ik moet dit zelf doen
Blijf op me wachten

En ze zei: ik had geen keus, ik moest het wel proberen
het maakt niet uit wat nu nog komt, ik kan me nu verweren