Ik herkende hem van heel erg lang geleden
Hij begon meteen te zeuren over toen
Zo'n gesprek is met een glimlach te vermijden
Een masker dat niets terugzegt
En toch beleefd blijft doen

Maar opeens dacht ik: Het kan me ook niet schelen
En in plaats van dom te antwoorden
Op weer een domme vraag
Zei ik dat ie me ontzettend ging vervelen
Ik zei: Ik zet geen masker op
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag

Ik moest met een belangrijk iemand praten
En werd ook nog aan z'n bazen voorgesteld
En ik had het ogenblikkelijk in de gaten
Ze gebruiken me alleen maar
Voor het maken van veel geld

En in plaats van 'deze zaak te overwegen'
In plaats van 'mijne heren'
'Ja natuurlijk en heel graag!'
Sprak ik de hoop uit dat ze snel de tering kregen
Ik zei: Ik zet geen masker op
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag

Ze stond met van die dromerige ogen
Alsof ze zeggen wou: Ik voel me hier niet thuis
Want het was carnaval en alles scheen te mogen
Dus ik draaide om haar heen
Als een straatkat om een muis

Maar toen dacht ik aan wat ik me had voorgenomen
En gewaar van dat stuk eerlijkheid en een flink stuk in m'n kraag
Vroeg ik: Heb je zin om met me mee te komen
Zij zei: Zet eerst dat masker af
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag

Ik zet geen masker op
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag
Geen carnaval vandaag