Herinner me die middag zonder eind Ze keek me diep in de ogen Ze lachte de wolken weg En ze meende toen ze zei: ‘Ik ben er altijd Voor altijd en voor jou’
Herinner me die avond zonder slaap Met ingehouden adem Hoorde ik het kloppen van haar hart En ik wist het toen nog zeker Dit duurt en duurt en duurt en duurt en voor altijd Nu, wolken kwamen ‘k Zag ze niet De regen viel ‘k Voelde ‘t niet En de koude trok omhoog vanuit het mistig natte land En ’t deerde me niet
En geen weg meer terug En voor je, niets dan duisternis In ongewis wat er is Voorbij het kruispunt Verjaagd door vandaag De laatste schepen smeulen na En niets van wat hier is houd jou nog één dag Ook maar één dag langer hier