De avond viel
En tergend langzaam
Gleden jouw vingers over mijn huid
Beneveld door de duisternis
Zag ik schaduwen op de ruit
En het scheuren van zachte kousen was het enige geluid

Het werd nacht
En tergend langzaam
Ging ik verlangen naar meer en meer
'k Wilde je vragen
Of je zou blijven
Maar 'k bedacht me toch iedere keer
Het kloppen van onze harten was het enige geluid

Door passie versmolten werden wij een

refr.:
Zijden lakens
Nooit meer slapen
Zon, champagne tussendoor
Overgave, buiten zinnen
Gaf jij aan mijn wens gehoor
Zijden lakens, zoete liefde

't Werd ochtend
En tergend langzaam
Kwam de zon op
En scheen door het raam
In een roes die eeuwig duurde
Riep jij ineens luidkeels mijn naam
En onze ademhaling werd het enige geluid

Door passie versmolten werden wij een

refr.

De stilte werd zo nu en dan doorbroken
Soms door een echo
Dan weer door een symfonie
Soms heel zacht, soms luid
En er was niemand die het hoorde
Maar wij verdronken in het prachtigste geluid

refr.(4x)