Ik laat de wekker slapen maar ik moet op gaan staan
Het bloed, dat kruipt nu eenmaal, waar 't niet kan gaan
Ik vind jou nog steeds de mooiste en je lacht nog even lief
En nog wat woorden in de laatste brief

refr.:
Ik stap uit haar warme armen, in de kilte van de nacht
Ik zie hoe ze ligt te slapen, 't is alsof ze naar me lacht
Misschien lijkt ze te begrijpen wat er omgaat in m'n kop
Ik moet gaan, de Noorderzon komt op

Dan schrik ik wakker, met angstzweet op m'n hoofd
Ik zou haar nooit verlaten, 'k heb 't haar beloofd
Door de slaapkamergordijnen steek ik m'n duffe kop
Nog even en de Noorderzon komt op

refr.(2x)

Ik moet gaan, de Noorderzon komt op