Ik zing en speel voor u de aria Labia Majora van Mendelssohn.
Ik weet niet of u hem kent, Mendelssohn? Wellicht dat u Mendels kent, daar
dan
weer familie van. Ik heb voor deze aria plaatsgenomen achter de piano.
Dat is enorm interessant, pianisten nemen altijd plaats achter de piano.
Pianofabrikanten weten dat, houden daar rekening mee en bevestigen daarom
het
toetsenbord ook altijd aan de achterzijde van de piano. Het is even
zoeken...
Bij mij is het zo: een piano en een krat bier en ik speel. En als er geen
krat bier is
dan is een pianokruk ook goed.

De aria Labia Majora is niet het beste werk van Mendelssohn. Naar mijn
mening
heeft Mendelssohn zijn beste werk nooit geschreven. De aria Labia Majora
is zelfs
een uitermate dom werkje. Ook Mendelssohn zelf vond het een ongelooflijk
irritant
ding. Waarom heeft hij het dan uitgebracht? Nou, Godfried Bomans zei het
al:
"Schrijvebn is schrappen", maar Mendelssohn vond deze aria de moeite van
het
schrappen niet waard.
Kleine tip: mocht u merken dat ik pianospeel tijdens het praten, dan ben
ik aan het
zingen. En mocht u merken dat ik zing onder het spelen, dan ben ik een
beetje
ongelukkig op de punt van het krukje gaan zitten.
Of er is een beugelflesje opengesprongen.