Niet te stuiten, triest als een bui
klinkt in troosteloos E-groot,
noot voor noot in hoge nood,
een sonate, zeer devoot
uit de handen van Geertruide

"Donders", denkt de generaal
't Is toch een brokstuk van een meid
van Heutz zou zeggen: "Monumentaal"
Ach, Buitenzorg, wat een tijd
toen we Indië nog hadden
elke Papoe was bereid
en had je zo'n grietje in je kladden...
Nou ja, afijn, we zijn 't kwijt
Batavia, Bogor, Tanjong, Karang, hmm...

Uit den treure, triest als een bui
de sonate in E-groot
vind haar onverdiende dood
wat Sebastiaan Bach verbood
doen de handen van Geertruide

En mama denkt bitter: "Lieve deugd
Het werd waarempel wel eens tijd
Ik ben het varken morgen kwijt
Precies haar vader in zijn jeugd."
Ze beklaagd die arme Jean-Louis
nog maar een dag, dan is-ie haar schoonzoon definitief
hij is zo lief, hij is zo naïef
"Was ik maar 20 jaar jonger, hmm...
Wat, drommel, ik mag er zijn
Ik met mijn lijn

Uit den treure, lang als een bui
stuikelt de sonate voor
in de onderhand sonoor
steeds de bovenhand iets voor
door de handen van Geertruide

Wat stil, achteraf, op een bank
luistert lankmoedig Louis
Haar spel gaat natuurlijk wat mank
als partij telt zij echter voor drie
Daarom heeft hij 's ochtends gekapt
met zijn maîtresse Lili
Het leed wordt voorlopig gelapt
met lapjes van 100, 1000,
80.000 in effecten,
een renstal,
een sportwagen,
personeel hier, daar
een eigen kahaha...

Regelmatig, saai als een bui
gaat in majeur en mineur
uit de maat en uit den treure
de sonate, hardverscheurend
door de handen van Geertruide

"Ach", denkt tante Amalia
Dit stemt mij droevig en dat weet zij
Ach, waarom zei ik toen niet: "Ja"
die ene lente dat ik "Nee" zei?
Maar hij moest weg
en na een jaar zou ik hem weerzien, hmm...
morgen brengen...
Ach, ach, ach...
Wist ik veel?
In 1914
en sinds die tijd
ben ik aan de likeur

En gelaten, klam van de bui
die de sfeer met zich doordrenkt
zit het gezelschap neer en denkt,
met gevoelens, zeer gemengd
allerhande van Geertruide

En bij de wijn, bij het diner,
de crêpes Suzettes, het koud buffet
en aan de paté en aan de reebout
en vis - wie niet van vlees houdt -
al het gene wat maar wacht
als je uren hebt gesmacht
in de handen van Geertruide