Een ochtend vol van liefde
in een liefdevol seizoen
jouw haar bloeit op het kussen
als een gouden zijden bloem
liefde groeit steeds eender
aan ons was niets unieks
en het einde was geen drama
al had het iets klassieks
jouw ogen worden wazig
je mond raakt uit model
je mompelt zacht het spijt me
hee, hoe zeg ik zo ooit vaarwel

En we zijn er nu echt bijna
de straat loopt op zijn eind
luister naar de echo
hoor, hoe elke voetstap rijmt
jij raakt mij nu nooit meer kwijt
mijn liefde neemt je mee
en ik bewaar de jouwe
naast jouw zilveren collier
denk niet dat je tranen voelt
het maanlicht is zo schel
en prikt steeds in je ogen
hee, hoe zeg ik zo ooit vaarwel

Een ochtend vol van liefde
in een liefdevol seizoen
jouw haar bloeit op het kussen
als een gouden zijden bloem
weinig is er over
de lente kwam en ging
wat blijft dat is een foto
en de herinnering
blinkt er in jouw ogen spijt?
we speelden nooit een spel
maar waarom beeft je stem dan zo?
hee, hoe zeg ik zo ooit vaarwel