In een vreselijke vlaag van verstandsverbijstering
Belde ik je op
Jij zei: "O, hallo
En hoe gaat het er nou mee"
Ik sloeg me voor mijn kop
Was ik maar verkeerd verbonden
Sloeg de bliksem maar bij jou in
Na al die jaren nog hetzelfde
Voel ik weer die tegenzin

Jij had ogen met uitzicht op zee
Voor de rest had je weinig gebreken
Jouw borsten in een badhanddoek, daar zijn geen woorden voor
Nou ja, bij wijze van spreken

Op een persconferentie van het Argentijnse comité
Liep ik je tegen het lijf
En wat begon uit verveling
Ontaardde in verlangen
En willen dat je blijft
Ik zocht verzachtende omstandigheden
En stortte me in mijn werk
Kon ik die waanzin maar vergeten
Was mijn verbeelding maar zo sterk

Jij had ogen met uitzicht op zee
Voor de rest had je weinig gebreken
Jouw billen in een spijkerbroek, daar zijn geen woorden voor
Nou ja, de eerste paar weken

Een ogenblik van vertederering
verstoort soms het wankel evenwicht
Van zekerheden alleen in stand gehouden
Door degeen die naast je ligt
Jij had een man en twee kinderen
En ik een vrouw waar ik van hield
Was het geile roekeloosheid
Of wanhoop wat ons heeft bezield

Jij had ogen met uitzicht op zee
Die mij nooit echt hebben aangekeken
Bij het afscheid op de roltrap ging ik er onderdoor
Nou ja, bij wijze van spreken