‘Schatteke, komt toch terug’ is den titel van dees lied,
Speciaal veur a geschreven na dagge mij verliet.
Het lot diepe wonden achter na een huw’lijk van 10 jaar,
Een leven zonder a, da valt me behoorlijk zwaar.

Dus schatteke komt toch terug, ik kan het ni meer aan,
M’n goesting kunnen doeng, m’n eige gangen meuge gaan.
Met m’n maten van vruuger hem’k al heel wa lol getrapt,
Mor met a gevuul veur humor is da iet da gij ni snapt.

Ja schatteke komt toch terug, helpt mij oep ’t rechte pad,
Ik hou alle dagen feesten, ‘k zuip mij altijd stiepelzat.
Het is hier de zuuten inval, ons huis is soems te klein,
Dus komt t’rug en kekt ze buiten met oe bakkes van azijn.

Schatteke, komt toch terug want het is hoogen tijd,
Oem den afwas is te doeng, de was lee overal verspreid.
De ramen zen zo vetteg, ge kunt er amper nog deur kijken,
Ons eens zo proper huizeke begint oep e vuilnisbelt te lijken.

Schatteke komt toch terug want het valt begot ni mee,
Te moeten concluderen dakkik toekom met mijn pree.
Dus spoeid oe na mor gauw oem nog eens te gon shoppen,
Zodanig da’k t’rug weet weroem da’k overuren moet kloppen.

Dus schatteke komt toch terug, het is begon giene lach,
Van 3 keer in de meund nor 3 keren per dag.
Ja ge hebt da goe begrepen, ik doengkik goe mijn best,
Gij zijt ne superdeluxefrigo vergeleke met al de rest.

‘Schatteke, komt toch terug’ speciaal veur a geschreven,
Mor ge ziet da’k zonder a oek wel kan overleven.
En ik denk na bij m’n eigen: het is toch wa gescheten,
Misschien zou’t beter zijn alles oep veurhand al te weten!