'n Nieuwe lente, 'n nieuw geluid, 'n nieuwe dageraad
Mijn luisterlied is nog niet uit zolang jij me verstaat
Kom, schenk me weer een beker vol, ik kan mezelf niet aan
M'n koele hersens slaan op hol en ik grijp weer naar de maan

Ik had je al zolang verwacht en eindelijk ben je daar
Ik twijfelde of je komen zou, maar nu is alles klaar
En blijf je nu voorgoed bij mij dan wordt alles weer goed
Dan kan ik duizend dingen aan die jij niet eens vermoed

Ik had je beeld al uitgedacht: je haar los in de wind
Je lippen als fluweel zo zacht, je huid die van een kind
Je benen slank en lenig en je borsten klein en rond
Je ogen donker als een meer boven je lieve mond

Dat beeld is niet zo heel precies, maar 't komt er niet op aan
Zoals ik jou gedacht had kon je eigenlijk niet bestaan
Maar zoals je nu bij me bent, zo lief en zo reeel
Zo heb ik er niet een gekent en ik ken er nogal veel

M'n oude liefjes kloppen aan m'n deur nog af en toe
Herinneren me de oude tijd, maar ik ben die tijd zo moe
Kom, schenk me weer een beker vol, dan spoel ik alles door
Dan blijft er van die liefjes in m'n mond geen enkel spoor

Ik heb er inderdaad nog wel een heleboel gekend
En elk om beurt hebben ze mij door en door verwend
Ik raakte soms in vuur en vlam voor hun mooigevormde been
Maar bij jou ben ik zelf het vuur en ik vlam voor jou alleen

Want jij bent nu m'n nieuwe lente en m'n nieuw geluid
En als jij naar me luistert is m'n lied nog lang niet uit
Kom, schenk me weer een beker vol, ik kan weer alles aan
En ik drink met diepe teugen uit jouw ogen, ons bestaan