Ik weet niet of ik de waarheid spreek
Zij is zoo heel bijzonder
Wat eerst in haar eenvoudig leek
Is nu voor mij een wonder

Haar oogen zijn zo wonderrijk
En vol geheime wenken
Wanneer ik in haar oogen kijk
Dan kan ik niet meer denken

Ik weet niet wat dat wezen mag
Ik kan `t niemand zeggen
Want wat ik in haar oogen zag
Is toch niet uit te leggen

Haar oogen zijn zoo somber zwart
Als donkere violen,'
En in baar oogen ligt het hart
Gansch liefelijk verscholen

Haar stem klinkt liefgezind en zacht
En fluistert zoete dingen
Al wat haar hartje heeft bedacht
Dat wil haar mondje zingen

Haar handjes zijn na=EFef en klein
Zoo stil en zoo voorzichtig
Maar als ze boos of droevig zijn
Dan doen ze soms gewichtig

Ik weet niet of ik waarheid spreek
Zij is zoo heel bijzonder
Wat eerst in haar eenvoudig leek
Is na voor mij een wonder