Zij zegt:
'k Betreed met vaste stap de studio, waar microfonen
Kil glanzen in het zeer akoestische gewelf
Hooghartig rond de vleugel wachten zij al op de tonen
Van het recital - 's morgens tien voor hallef elf
Als overal de stofzuiger met woest gegrom spektakelt
En niemand luistert er, tenzij men per abuis
De Arbeidsvitaminen iets te vroeg heeft ingeschakeld
Dan krijg j'alvast vooraf een slok Chopin in huis
't Muziekboek op de lessenaar. Even een loopje repeteren
Een paar akkoorden... Daar komt Piet al aan
Hij wringt zijn mooie slanke handen om zich goed te concentreren
En ik ga naast hem zitten om de blaadjes om te slaan

Piet is nog niet beroemd, maar wel echt goed. 'k Wil 't ook zo leren
Hij geeft me trouwens al een poos persoonlijk les
Hij heeft iets pedadogisch, wat ik extra kan waarderen
Want ik ben immers zelf pianolerares
Gediplomeerd en al... Nou ja, da's allemaal maar tijdelijk
Tot 'k zelf optreed op podium en in studio
Is het zolang natuurlijk wel een beetje onvermijdelijk
Dat ik wat lesjes geef, aan kinderen en zo
Maar Piet ziet iets in mij. De massa
Zal, waar ik spelen moet, al in de rij gaan staan
Om kaarten te veroveren aan de kassa...
Oh, 't is weer tijd om 't blaadje om te slaan

Desnoods wil ik als vrouw van Piet mijn toekomst wel opgeven
Met heel m'n grote roeping in de kunstmuziek
Wat mij betreft hoeft Piet ook absoluut niet zo beroemd te wezen
Al geeft hij les of speelt voor huisvrouwgymnastiek
Wat kan 't me schelen... Al stond hij op straat te musiceren!
Maar Piet denkt niet aan trouwen. Da's hem te frivool
Hij steekt geen vinger naar me uit. Hij wil liever studeren
Op 't feilloos grijpen van... een moeilijke triool
O Piet... Met jou in 't paradijs te lopen dromen...
Daar als je Eva tegenover je te staan...
't Is onwaarschijnlijk, ja. Maar mocht het ervan komen:
Piet, mag 't dan ook dat ene blad omslaan?