't Er viel 'ne keer een bladtjen op het water
't Er lag 'ne keer een bladtjen op het water
En vloeien op dat bladtje dei dat water
En vloeien dei het bladtjen op het water
En wentel-winkelwentelen in 't water
Want 't bladtjen was geworden lijk het water
Zoo plooibaar en zoo vloeibaar als het water
Zoo lijzig en zoo leutig als het water
Zoo rap was 't en gezwindig als het water
Zoo rompelend en zoo rimpelend als water

Zoo lag 't gevallen bladtjen op het water
En m'ha' gezeid het bladtjen ende 'et water
't En was niet 't een bladtje en 't ander water
Maar water was het bladtje en 't bladtje water
En 't viel 'ne keer een bladtjen op het water
Als 't water liep het bladtje liep, als 't water
Bleef staan het bladtje stond daar op het water
En rees het water 't bladtje rees, en 't water
En daalde niet of 't bladtje daalde en 't water
En dei niet of het bladtje dei't in 't water
Zoo viel der eens een bladtjen op het water
En blauw was 't aan den hemel end' in 't water

En blauw en blank en groene blonk het water
En 't bladtjen loech en lachen dei dat water
Maar 't bladtje en wa' geen bladtjen neen en 't water
En was nie' meer als 't bladtjen ook geen water
Mijn' ziele was dat bladtjen: en dat water
Het klinken van twee harpen wa' dat water
En blinkend in de blauwte en in dat water
Zoo lag ik in den Hemel van dat water
Den blauwen blijden Hemel van dat water
En 't viel ne keer een bladtjen op het water
En 't lag ne keer een bladtjen op het water