Refrein:
In Gelaen bèn ich gebaore, in Gelaen veul ich mich toes.
Ich wil nõrges angesj wone, hie sjteit mien auwesjhoes.
In Gelaen bèn ich gebaore, auch al is dat lang gelee.
Ich will nõrges angesj wone, want in Gelean bèn ich tevree.

Dao haet mich eine èns gevraog: "Wo kumps dich vandaan ?".
Ich hej doew nog 't leefs gezag: "Dat geit dich gaar niks aan".
Mer ich kóm d'r toch zoa gaer veur oet, ich hõb mich neet bedach.
Ich zègk uch noe èns effe gauw, wie dat ich dat doew zag :

Dao sjteit ein nuuj gemeintehoes, ein luxe promenaad,
ein super-sjoan parkeergaraasj, al koam die get te laat.
Toch zeen v'r op de goowe waeg, de Flaarisse veurop.
Vanaaf dat die zich reure, sjteit Gelaen op ziene kop.