Ich höb häör leeère kènne, hiej op 't boerebal,
ging naeve häör in 'n heukske sjtaon, veer kaome aan de kal.
Daonao zeen veer gaon sjräöme en sjtiekem nao de gangk.
Veer sjmoezelde en foezelde de ganse aovend langk.

Refrein:
Op jeeder pötje pas 'n dèkselke, dat höb ich vreuger van mien mam
geleeèrd.
Op jeeder pötje pas 'n dèkselke, bBegriep mich neet verkeeèrd.
Ens kómp geer de waore Jaocob taenge, dan krit geer van mich sjpontaan de
zaenge.
Op jeeder pötje pas 'n dèkselke, dat zeet g'r waal aan mich en mien
Mariej.

Veer goove ós 't jao-woord sjnel, pèsjtoar dae beijde veur.
't Waor 'n plaetje, doe en ich, och jóng ich hauw 'n kleur.
Nao 'n jaor waors doe get zjwaorder, dat waor waal get verdach.
Noe höb v'r zeeve poete, want ich höb doe vas gedach.

Ich zit noe 25 jaor al aan Marieke vas,
dèks in de zevende hemel, mer auch soms oppe kas.
Os sjräömke doon v'r ummer nog, 't geit neet meeè zoa sjnel.
Noe loester nog èns eine keeèr nao wat ich uch vertèl.