Höbs doe dat auch wel ens, doe veuls dich dan zoa laam,
vanoet een heukske kiekste rondj, bès väöl te taam.
Gesjierp van veugelkes, dat geit mich door de kop,
en in mien druime soms dan sjtieg ich zellefs op …

Refrein:
Dan krieg ich vleugelkes, 't is te gek !
bèn ich in de wolke, man ! , ich gaon wie ènne wèk.
Ich zeen ze vleege, mèr ich maak mich gaar niet drök,
zjweef èns omhoog, omleeg, en dan nog maer èns trök.
Want ich höb vleugelkes, 't is te gek !
Zoa wie de veugelkes … los van de sjtek.
Ich zeen ze vleege, mèr ich maak mich gaar niet drök.
't Zit mich mit, ich höb de wèndj in miene rök.

Kèns doe dat afgezaegde präötje van den daag,
euver waer en wèndj, dao wurd get aafgeklaag.
't Is te naat, te koud, 't vrus hel tot 't kraak,
mer sjient de zon, veul ich mich gans op mien gemaak.