Wat waren wij gelukkig... Toen kwam de dag
dat je zei: ga maar weg. Dom dikkiedom
dikkiedom dikkie dikkie dikkie deo. Met
tandenborstel en gitaar ging ik op weg. Dom
dikkiedom dikkiedom dikkie dikkiedikkie dee

Als Palmpasen en St. Maarten op een dag valt
kom ik terug. Stroomt de Rijn van zee naar
Lobith dan kom ik wel weer eens terug. Maar
eerder zul je mij niet zien al kreun je ook
van spijt, want ik blijf geen daglang leven
in voltooid verleden tijd

Na maanden van stilte ontving ik je brief.
Dom dikkiedom dikkiedom dikkie dikkie
dikkie deo. Hoe of het was en hoe het ging
en wat ik zoal dee. Dom dikkiedom dikkiedom
dikkie dikkie dikkie dee...

Hoop maar, wacht maar totdat je een ons
weegt of minder misschien. Wacht maar, hoop
maar, mij zul je nooit meer levend zien.
Nee, eerder zul je mij niet zien al kreun
je ook van spijt, want ik blijf geen
daglang leven in voltooid verleden tijd.
Ook al waren we gelukkig. Dom dikkiedom
dikkiedom dikkie dikkie dikkie deo:
dikke lul!