In Rondom Tien had hij 't gezien
Een blonde trien die liet zien hoe ze was geweest voordien
Hij wist meteen: Zo ben ik ook
En schiep een beeld hoe het zou worden ooit misschien
Hij zag haar lopen, hij zag haar praten
Hij zag wit zonlicht in goud-krullend haar
En in het raam zag hij haar naam: "Ik noem je... Lena"
(Oh Lena, oh Lena, vergeet me niet
Ik geef je, oh Lena, mijn hartsverdriet
Oh Lena... remember)
Hij kreeg een meisje, een bloedmooi meisje
Ze heette Ann en ze maakte hem tot man
Want hij had dit en zij had dat, en al die dingen die hij niet bezat
En als ze sliep, dan werd het Lena
Het ziekenhuis belde me thuis: "Er is iets misgegaan, kom snel
't Is zo gedaan!"
En ach, daar lag ze, zo breekbaar lag ze
Ze is die nacht van hel tot hemel opgegaan
Ja, na een leven als een jongen is ze tenminste gestorven als een meisje
En op haar graf staat het bewijsje: 'Hier rust Lena'