Het was in een-en-tachtig, november, Amsterdam 't Gevoel dat half Nederland naar de hoofdstad kwam Witte lakens uit de ramen in plaats van op 't bed En overal die spotprent tegen de kernraket
Ik, die 't benauwd had in een te volle bus Ik voelde me fantastisch, ach ja, romanticus De eerste keer de straat op, een spandoek met een leus Omdat je het gevoel had: 'k heb geen andere keus
Ik dacht ook dat het zin had, en heus niet ik alleen Het was de Hollanditis, daar kon je niet omheen Als je na zoveel jaren de toestand overziet Denk je: het is nog altijd nodig maar helpen doet 't niet!
Nederland vernederd land Waar zijn je idealen? Nederland voor vrede land Waar zijn je hinderpalen? Nederland gespleten land Een grote kerncentrale Nederland omstreden land Op weg naar de finale Nederland geweten land Je zwijgt in alle talen!
Programma's op de radio, documentaires op tv Vredesdemonstraties, daar deed je toch aan mee! Maatschappelijke discussie, stukken in de krant Een button met een zonnetje. Ik was zo'n demonstrant
Ik dacht ook dat het zin had, en heus ik niet alleen Het was iets onontkoombaars, dat gevoel van samen een Als je na zoveel jaren de toestand overziet Denk je: het is nog altijd nodig maar helpen doet 't niet