Als ik vroeger in de krant las
Vrouw doodt man met bijl
Kon ik dat maar niet begrijpen
Ach voor zoiets moet je rijpen
Binnenkort gaat nu de mijne
Zeer beslist van asjewijne
Maar ik doet het niet met een bijl
Nee, ik heb mijn eigen stijl
Het kan wel effe duren voor hij is overleden
Eerst hang ik hem het raam uit met zijn kanis naar beneden
En als hij dan gaat roepen doe niet zo gemeen
Dan steek ik een punaise in zijn grote teen
Na ongeveer een half uurtje haal ik hem weer binnen
Dat geeft mij effe tijd om weer iets anders te verzinnen
Dan zet ik hem de lagedrukpan op zijn hoofd
Waarin ik net een pond andijvie had gestoofd
Ja zo doe ik dat, zo doe ik dat, zo doe ik dat
Zo is de dood van mijn schat

Oh nee, het is geen vrolijk einde wat hem is geschoren
Ik trek hem alle haren uit zijn neus en uit zijn oren
En daarna ook de zeven haren uit zijn borst
Die krijgt hij in zijn laatste broodje leverworst
Ik neem die mooie plaat van Wagner die wij onlangs kregen
Die ga ik voor hem draaien, want daar kan mijn knul niet tegen
En elke keer als ik een zucht hoor of een kreun
Dan geef ik hem een ongelofelijke dreun
Ja zo doe ik dat, zo doe ik dat, zo doe ik dat
Zo is de dood van mijn schat

Ik duw hem op een dag in Artis in de leeuwenkooien
Of zal ik hem maar liever van de Schreierstoren gooien
Ik doe een flinke scheut benzine in zijn jus
Kijk, zeg ik hem, receppie uit de Avenue
Op zekere nacht wanner hij al zijn goed heeft uitgetrokken
Zal ik hem langzaam wurgen met zijn eigen vuile sokken
Ik bind hem aan een boompje in het Vondelpark
En maak een prakkie van hem met een tuinmanshark
Ja zo doe ik dat, zo doe ik dat, zo doe ik dat
Zo is de dood van mijn schat