Ik heb 't op toneel vaak moeten spelen:
Een vrouw in overspelige percelen
Zo'n luxe half (dimondaine?) vrouw
En door zo'n rol dacht ik al gauw:
Ik neem 't zelves niet zo nauw
En ja, bij menig tegenspeler brak 't ijs
Maar als ik echt de kans kreeg, dacht ik: Voor geen prijs

Maar goed, 't kwam 'r dus toch van
Met Dick, 't was behoorlijk an
Zo'n man bij wie je denkt:
En nou de remmen los vrouw
Een leuke kop, een goed gebit
Zo' n ruwe bolster, blanke pit
Zo een met wie ik best 's naar 't Enge Bos wou
Dat Enge Bos werd een hotel
(??) en (??) en beekforel
Champagne-cocktails in de allerduurste suite
Viriel en knap en ook nog steil
En hip, daar ging ik oor de bijl
Het leven was ineens alleen nog maar genieten

Om hem, om hem heb ik toen heel wat afgelogen
Om hem verstopte ik m'n schuldgevoel
Om hem heb ik een scheiding overwogen
Om hem wilde ik kappen met de boel

Ik had wel interviews van haar gelezen
Maar steeds dacht ik: Zal ze ook echt zo wezen?
En toen, bij toeval, stond ze voor me (wauw)
Haar man zei enkel plichtsgetrouw:
"Kijk kijk, daar hebben we mijn vrouw"
Ik kreeg een hand, dat was haar eerste kleine gunst
En ik dacht: Krijgen, krijgen (dacht ik), krijgen is de kunst

Maar ik bleef houden van m'n man
En daar kwam dus gedonder van
Mijn jonge minnaar vond dat ik maar 's moest kiezen

Nee sorry, je vertelt 't fout
Ik was toen net een jaar getrouwd
En ik was bang om jullie beiden te verliezen

Ik nam een inpulsief besluit
En zei: "Oke, dan is 't uit"
Nee, dat zei ik. Ik dacht: Ik zal je nooit vergeten
Die blik, daar droom ik later van
Een prachtig beeld voor een roman
Over een vrouw die last heeft van een kwaad geweten

Om jou (om jou) heb ik toen heel wat afgelogen
Om jou verstopte ik m'n schuldgevoel
Om jou heb ik een scheiding overwogen
Om jou wilde ik kappen met de boel

Om jou, om jou heb ik 't hoofd toen maar gebogen
Als aan 't einde van een prachtig stuk
En toen de foto van die blauwe ogen
Verstopt achter m'n dagelijks geluk