Er was een lieve kleine jongen
Die werd op heterdaad gevat
Toen hij een tuiltje rode rozen
Stil uit 't park genomen had
Hij smeekte zacht en heel ontdaan
"Och agent, laat mij toch gaan
M'n mammie houdt zo veel van rode rozen
Heus, u weet niet hoe lief ze is
Ik heb de mooiste uitgekozen
Omdat ze morgen jarig is"

Toen de agent 't kind zag huilen
Dat zo lief van z'n moeder sprak
Kwam er een glimlach in z'n ogen
Al keek hij nog een beetje strak
En 't lieve joch beloofde toen:
"Heus agent, 'k zal 't nooit meer doen
M'n mammie houdt zo veel van rode rozen
Heus, u weet niet hoe lief ze is
Ik heb de mooiste uitgekozen
Omdat ze morgen jarig is"

Toen zei hij: "Luister lieve jongen
Ik ben op jou niet boos meer hoor
Huil nu maar niet, hier heb je'n gulden
Koop daar je moeder bloemen voor
Een kind dat zo van moeder houdt
Dat heeft beslist een hart van goud

"Ik heb de mooiste uitgekozen
Omdat ze morgen jarig is"