Als de Noordzee bruist En de wind over de velden sliert Als een storm immens Net een orkaan die over polders giert Breekt de emotie los in mij En het gevoel van diep ontzag Dat ik als jongen heb gekend die tijd aan zee.
Als de Noordzee bruist En in volle kracht over de stranden scheurt En met groot geweld in bruisend schuim Tegen de dijken beukt Dan hoor je meeuwen, krijsend tieren De branding hoogtij vieren Men ziet geen zand, geen strand Als de Noordzee bruist.
De grijze lucht wordt donker De wolken dreigend zwart Het daglicht is verdreven De volle dag wordt nacht De golven worden woelig Hun kruinen lichtend wit Ze barsten uit in woede Een onheilspellend zicht
Als de Noordzee bruist En in volle kracht over de stranden scheurt En met groot geweld in bruisend schuim Tegen de dijken beukt Dan hoor je meeuwen, krijsend tieren De branding hoogtij vieren Men ziet geen zand, geen strand Als de Noordzee bruist.
De zee is woest en toornig Ze brult, is ziek, heeft pijn Ze geeft niets toe 't blijft eeuwig haar geheim Als de Noordzee bruist En de wind over de velden sliert Als de storm immens Net een orkaan die over de polders giert Breekt de emotie los in mij En het gevoel van diep ontzag Dat ik als jongen heb gekend die tijd aan zee.
Als de Noordzee bruist En in volle kracht over de stranden scheurt En met groot geweld in bruisend schuim Tegen de dijken beukt Dan hoor je meeuwen, krijsend tieren De branding hoogtij vieren Men ziet geen zand, geen strand Als de Noordzee bruist.