Zegk, witse noch Treeske, d'n tied dat veer sjpeelde.
Veer waore mer kènjer, mer ich weit 't noch goud.
Veer trippelde saame geweunlik nao 't sjeulke.
Ich zeen noch 't maedje dat naeve dich zout.
En hauw dan de bel ouch mer aeve gegange,
dan leip ich nao boete en wachde ich dao,
tot veer dan weier saame op heivesj aan gònge.
Bedènk dich ens Treeske, doe wits dat toch noch.

En gingste 't zondigs nao vesper of löfke,
doe waors al ei maedje van neugeteen jaor,
dan kralde dien uigskes es doe mich zougs komme,
en sjpeelde de wèntj in dat kaolsjwarte haor.
En gong v'r nao boete en plökde veer blömkes,
veer zuikde nao peepels en keeke in de lòch,
of soms neit ein onwaer os koosj euvervalle.
Bedènk dich ens Treeske, doe wits dat toch noch.

En doe koum daen daag, dae veer noots neit vergaete.
Veer kneilde tesaame op d'n trap van 't altaor.
Veer woorte verbònje veur allezelaeve.
't Is erg lang gelee, bekans veertig jaor.
En noch klink dien sjtöm van daen daag in mien oore.
Dien jao waor zoo zach mer ich hoort 't dan toch.
Veer baede en vrouge en kreege de zaege.
Bedènk dich èns Treeske, doe wits dat toch noch.


(c) Tekst & muziek: Jo Erens