Doe mien mupke, roozeknupke, kiek mich toch èns aan.
Jeedernach dan druim ich van 't mènke in de maon.
Leif Marieke, sjattig prieke, kòm èns aan mien zie.
Ich hauwt van dich, doe hiljs van mich, allerleifste prie.

Wat ein weelde, es veer sjpeelde waor dat neit veur dich.
Este mich mit kralle-uigskes aankeeks in 't gezich.
Op 't welke mit ei belke, sjpeelde veer dao saam.
En es ei richtig Zittesj kèndj, maakdes doe mich dèkker laam.

Op 't rendje van 't kendje, op die sjteine brök,
zoute veer 't zoomesj te geneite van 't gelök.
Gòng 't vreiere, ginge veer sjleiere, of veer sjaatsden al,
alles op dae kleine wieër, de wieër van ooze wal.


(c) Tekst & muziek: Jo Erens