Zestig jaar reeds lang voorbij Maar van hart nog zo jong Z'n grijze haar betovert mij Hij heeft zoveel beleefd In de jaren die hij leeft En als hij mij vertelt Hoe 't vroeger is geweest Dan sta ik soms versteld Van zijn helderheid van geest
Met eindeloos geduld leert hij mij aan Hoe ik het best op eigen benen sta Een antwoord heeft hij steeds Op elke vraag Ik kan hem echt vertrouwen Ik zal altijd van hem houden M'n opa, is m'n vriend Ik mag hem graag
Ik begrijp wat hij mij zegt Geen eeuwigheid, niets dat blijft Hij stopt z'n pijp en kijkt heel oprecht De rimpels in z'n huid Ze stralen warmte uit Maar plots wordt alles wazig 'T gebeurt buiten z'n wil Z'n ogen staren glazig 'T is uit, z'n hart staat stil
De klokken luiden luid, alleen voor hem Hoewel hij niet meer praat Hoor ik zijn stem Ze klinkt niet meer als toen Maar van heel ver Ze zegt bundel je krachten Ik leef in jouw gedachten Ze zegt kom stop je zakdoek nu maar weg
M'n dagen lijken leeg, hij is niet meer Hij is voor altijd weg en komt nooit weer En toch bezoek ik hem nog steeds heel vaak Ik kon hem echt vertrouwen Ik zal altijd van hem houden M'n opa, was m'n vriend Ik mocht hem graag