Mijn Brussel, 'k zit in je binnenzak
een warme jas
je binnenstad
die mij omarmt
en verwarmt als vroeger
toen ik verdwaald en lusteloos
jouw geborgenheid verkoos
al zijn mijn dromen
nu wat droever

Hier kende ik mijn eerste lief
mijn eerste droom
eerste verdriet
hier kerfde ik haar naam nog
in jouw bomen
hier had ik vrienden
liep ik school
en raakte ook nog op de dool
hier voelde ik me vaak verloren

Mijn Brussel, al ben je erg ziek
een mollepijp
een braakland
in ruïne ken ik jou niet
ach je bent wreed veranderd
al ben je als een lelijk huis
toch voel ik me hier veilig thuis
als nergens anders

Hier kende ik mijn eerste lief
mijn eerste droom
eerste verdriet
hier kerfde ik haar naam nog
in jouw bomen
hier had ik vrienden
liep ik school
en raakte ook nog op de dool
hier voelde ik me vaak verloren

Mijn Brussel, ik verlies me weer
enn loop je straatjes op en neer
ze zijn jouw duizend armen
hoe vaak liep ik hier toen
niks om handen niks te doen
gewoon mijn tijd wat te verdromen

Hier kende ik mijn eerste lief
mijn eerste droom
eerste verdriet
hier kerfde ik haar naam nog
in jouw bomen
hier had ik vrienden
liep ik school
en raakte ook nog op de dool
hier voelde ik me vaak verloren