Ik heb zo vaak getracht aan mensen uit te leggen
Waarom ik toch zo zielsveel hou van Rotterdam
Want het niet genoeg om simpelweg te zeggen:
“Da´s nou de stad waar ik als kind toevallig op de wereld kwam”
We zijn toch allemaal geboren in de een of d´andre stad
Maar was dat hier in Rotterdam, dan had je meer geluk gehad

Refrein
Je was m´n eerste grote liefde Rotterdam
M´n allergrootste schat, m´n allereerste vlam
Al kwam ik later heel veel vlammen tegen in mijn Rotterdam
Jij Rotterdam, jij bleef mijn allergrootste vlam


Als kind genoot ik van de drukte langs jouw kaden
De geur van olie, specerijen en van teer
Nou wordt er in die havens haast niks meer verladen
De tijd van sjouwen met dat stukgoed, ach, die tijd die komt nooit weer
Al die containers op de Maasvlakte, ja, ´t is best efficiënt
Maar ´t is wel wennen als je ´t werken in de havens hebt gekend

Refrein:


Zolang ´k je ken ligt heel je binnenstad al open
Is het niet hier dan is het altijd wel weer daar
Bij ´t wink´len moet je meestal door de bagger lopen
Maar daar zijn wij al aan gewend, in Rotterdam zijn ze nooit klaar
Je hoort nooit zeuren als men ergens weer een bouwput opengooit:
We gaan pas klagen als in Rotterdam het bouwen is voltooid

Refrein: