Soms,
kruip je in je schulp,
heel ver weg.
Ik spreek je toe en raak je aan,
maar dring niet door tot je bestaan.
Je wendt je van me af.

Dan,
dan zie ik hoe je vecht, heel alleen.
Er is een schaduw in je blik,
er is een last die je verstikt.
Wanneer kom jij terug.

Dan ben je even van de wereld,
even niet van mij.
Zal ik ooit het antwoord krijgen
op het raadsel 'wie ben jij'?
Onvoorstelbaar onvoorspelbaar
ik sta nog steeds verbaasd van jou.
En misschien is dat de reden,
dat ik zoveel van je hou
dat ik zoveel van je hou.

Soms, dan brand in jou het vuur,
explosief.
Je kunt zo uitgelaten zijn
dat ik verwonderd naar je kijk
Dan steek je mij ook aan.

Dan ben je even van de wereld,
even niet van mij.
Zal ik ooit het antwoord krijgen
op het raadsel 'wie ben jij'?
Onvoorstelbaar onvoorspelbaar
ik sta nog steeds verbaasd van jou.
En misschien is dat de reden,
dat ik zoveel van je hou
dat ik zoveel van je hou.

Soms,
dan kruip je in je schulp,
heel ver weg

Je went je van me af.
Wanneer kom jij terug?
Wanneer kom jij terug?


(c) Frans Bakker en Herman Schulte