Als ik loop door eenzame straten
Vol met mensen die mij haten
Als ik mijn dromen langzaam verlies
Volgezopen met antivries
Zonder hoop, totaal verlaten
Zwaarbeladen met spaanderplaten
En een zak met schapen die blaten
Tussen soldaten uit de Karpaten

Als ik loop door eenzame straten
Zonder hoop
Zonder vrienden om tegen te praten
En de regen mijn dromen wegspoelt
Als sneeuw voor de zon

Als mijn mond een pijnlijke scheur is
En de toekomst een gesloten deur is

Als het bovenste gedeelte van mijn schedel nogal afgerukt is
En mijn tanden een voor een uit mijn bek vallen
Als ik mij een volautomatische foutenrobot voel
Als mijn mond een pijnlijke scheur is
Die bij elke stap groter wordt
Als het wit in mijn ogen koud als ijs is
Waarin mijn pupillen zonder houvast ronddolen
Als het haar op mijn armen duizend kilo weegt
En ik ook wat pijn in mijn ellebogen heb
Als mijn teelballen een ondraaglijke vracht zijn geworden
En mijn knieschijven tot op mijn tenen schuiven
Dan denk ik nog slechts aan een ding
Dan denk ik nog slechts aan een ding

Thuis
Waar de lampen in de klinken zinken
Thuis
Waar het putje en de vuilbak stinken
Thuis
Waar het mij niks kan schelen
Thuis
Dat er blinden in de dakgoot spelen
Thuis
Waar mijn stem en mijn banden zijn verdwenen
Thuis
En mijn broer en zuster komen wenen
Thuis
Thuis

Thuis
Waar het plafond altijd blauw is
Thuis
Waar het tapijt nooit akkerbouw is
Thuis
Waar mijn hond mij altijd trouw is
Thuis
Waar de thermostaat bij de thermos staat