Ik had m'n kamer altijd boordevol met beesten Daar is wat afgepiept, geblaft en gemiauwd En ik hield echt van ze, tenminste, van de meeste Ik ben niet iemand, die van iedereen maar houdt En nu heb ik al een jaar m'n eigen pony Da's wel wat anders dan een pad of hagedis En ben ik nu bij, zo heet-ie, bij mijn Johnny Dan voel ik pas wat echte liefde is
refrain: Hoor je mij toevallig praten over Johnny Heb ik het niet over een jongen van m'n klas Nee, dan praat ik uitgebreid over m'n pony Die me liever is dan Bertus, Bob of Bas Die me Peter van hiernaast zelfs doet vergeten Maar of dat over twee jaar nog zal zijn Ik weet het niet en 'k wil het ook niet weten Ach... over twee jaar is m'n pony toch te klein
't Is zoveel meer nog dan een dier om op te rijden Ik sta soms uren lang gewoon maar bij het hek Je roept maar: "Johnny" en hij staat al bijna bij je En legt dan zo dat kleine koppie in je nek En dan kroel ik hem zo zachtjes door z'n manen En word dan warm, maar ik weet echt niet van wat Ik voel me rijk, maar tegelijk, voel ik m'n tranen Dat heb ik bij een jongen nooit gehad