Rik de Winter - jullie zullen 'm niet kennen - Is een echte leuke jongen, eerlijk waar Ook al moest-ie dikwijls vluchten, dikwijls rennen Want zijn náám verwekte altijd commentaar Wanneer Rik zich maar vertoonde In het straatje waar-ie woonde Riepen al zijn zogenaamde vriendjes: 'Kijk! Daar (is) Rik, daar hejje Rikkie Rikkie met z'n kleine pikkie' Of ze brulden met z'n allen tegelijk:
Rik kreeg meer en meer een hekel aan dat jennen Maar zijn ouders zeiden: 'Neem het maar voor lief' Rik - toch jammer zeg dat jullie 'm niet kennen - Hield zich in, hij bleef een hele tijd sportief Maar tenslotte sloeg de stop door En toen ramde-die d'r op hoor En toen was het even helemaal gedaan Even had-ie niks te klagen Maar na zes of zeven dagen Toen begon het weer gewoon van voor'n af aan:
Rik besloot toen dat-ie d'r maar aan moest wennen Hij is echt een leuke knul van bijna elf Rik, nou ja, ik kan het beter maar bekennen Rik... die Rik waarom het gaat, die ben ik zelf En ik zou toch echt niet weten Of ik Piet zou willen heten Kees of Karel, kom dat past toch niet bij mij Laat ze doen en laat ze zingen Er zijn heel wat erger dingen Ik ben Rik en dat gezang dat hoort erbij
Heeheehee Rik Rik stommerik Rik Rik flauwerik Rik Rik valserik Rik Rik Rik Rik Rik bangerik Rik Rik viezerik Rik Rik gemenerik En die Rik ben ik!