In de straten van Parijs
Loopt een man, hij is grijs
Hij is alleen, hij draagt een hoed
Waar gaat hij heen

In de straten van Parijs
In de buurt van Pere Lachaise
Da's het kerkhof
Met de lijken van Parijs

refr.:
L'amour pour les morts
Pour les morts l'amour
Pour toujours, voor altijd
't Is liefde die nooit slijt

De maan schijnt op Parijs
Er dwaalt een man door Pere Lachaise
En hij streelt en hij kust en hij likt
En hij blust de verlangens van de lijken van Parijs
En bij het eerste ochtendlicht
Klinkt een schreeuw, koud als ijs
Het is de man, hij schiet zijn ziel
In de lijken van Parijs

refr.

In de straten van Parijs
Heerst de pest, alles grijs
En de mensen vallen als vliegen
En de graven raken vol
Op het kerkhof van Pere Lachaise
En de burgemeester van Parijs
In al zijn wanhoop toch nog wijs
Stelt een wet
Hij beveelt dat elk lijk
In de straten van Parijs
Van het kerkhof wordt geweerd
Er wordt vanaf nu alleen nog gecremeerd

In de straten van Parijs
Loopt een man, hij is grijs
Hij heeft pijn
Zo'n pot met as is veel te klein
't Is de pijn van te lang veel te lief
Voor een urn te zijn

refr.

Het is zijn lid dat klopt en trilt
Het is een ziekte
Een honger die nooit stilt
In de straten van Parijs