Vrienden 't is tijd om uw pakske te maken. Roept al uw pottekes en pannekes bijeen. Tracht als ge kunt nog wat vreugde te smaken, vreugd en verdriet springen 't langst op de been. Want de aarde die is al aan 't verdoven. 't Schijnt dat de zon en de maan ons verlaat. Niemand verplicht ik toch mij te geloven, maar 't is de roep dat de wereld vergaat.
Sommigen zeggen : 't is triestig om te horen, dat heel het mensdom zal worden verbrand. Anderen zeggen : men zal ons versmoren. 't Een en het ander en is niet plezant. 't Was verduiveld wat ver toch gedreven, ons te behandelen als vis en gebraad. 't Is om te schrikken, te schudden en te beven als ge 'r aan denkt dat de wereld vergaat.
Waarom nog goed ons te wassen en te scheren? Waarom nog goed een nieuw hemd aan te doen? Laat ons maar drinken en laat ons maar smeren. Laat ons maar gans ons fortuintje opdoen. Toe Jan, gij moet nog kiekens halen, kiekens die lopen toch genoeg op straat. 't Is onnodig ervoor te betalen, aangezien dat toch de wereld vergaat.
Is er hier iemand die kleren wil kopen? 'k Laat heel mijn boel aan de prijs van factuur. Ik ben van zin in mijn hemd rond te lopen. 't Is nog te goed voor de warmte van 't vuur. Ik ga mijn gereedschap verkopen omdat er het werken tot niets meer en baat. 'k Neem er geen stukskes nie meer van mien handen, aangezien dat toch de wereld vergaat.
Eindelijk 't moest er toch eens van komen. 't Werd ons voorspeld door de ster met de steert. Ik heb gelukkig mijn voorzorg genomen, mijn laatste cent is goddank reeds verteerd. Ben ik gedwongen nu schulden te maken, zet men mij morgen of heden op straat, 'k lach ermee want 't kan mij toch niet raken, aangezien dat toch de wereld vergaat...