De grond is nat, het is weer koud geweest
het ijs druipt zachtjes van de daken
de zotten en de zangers vieren feest
en pogen somber lol te maken.

En aan de toog in vol ornaat
hangt weer een vieze vent die staat
te dromen,
van wat gaat komen.

Het duister klimt de koude muur omhoog
bedreigt de warme gloed der kaarsen.
Het witte licht der lampen is gedoofd
de nacht bezat zich aan de glazen.

En in de hoek een ledikant
waarop een donker meisje hangt
te gapen,
en denkt aan slapen.

De stemming stijgt, de sfeer wordt langzaam heet
de koude straten zijn verlaten.
Maar hier is 't warm, de lijven zijn bezweet
het bier stroomt schuimend uit de vaten.

En rond een tafel aan de muur,
zit stil een man of vier vol vuur
verdoken,
hasjiesj te roken.

Het wordt nu laat, de nacht is haast voorbij
de brave burgers gaan ontwaken.
Het feest is uit en 't is ook stilaan tijd
om er een einde aan te maken.

En Jantje die al nuchter is
brengt ieder die nog dronken is
heel even,
weer tot leven.

't Is nu gedaan, de dageraad breekt aan
een deur gaat krakend open.
Het woest, langharig en het werkschuw tuig
komt weer de wereld in gekropen.

En in de kille ochtendlucht
is er nog net een stille zucht
te horen,
gaat dan verloren.