We trekken vaak naar vreemde landen En breken tijd'lijk alle banden Voor de emotie van de reis We weten heel veel te verhalen En kunnen bonte beelden malen Van Wenen, Londen en Parijs Maar gaan we rustig vergelijken En alles nuchter 's bekijken En zijn we niet door schijn verblind Dan komen wij tot de conclusie We zoeken ver naar een illusie Terwijl je 't toch zo dichtbij vindt
refrain: Onder de bomen van 't plein Daar kan je zo gelukkig zijn Onder 't dak van blaad'ren groen Daar bij 't hekje van 't plantsoen Onder de bomen van 't plein Daar ligt een paradijsje klein En uit 't diepst van m'n gemoed Zend ik uit verre land een groet Naar jou, mijn Rembrandtplein
Ook ik zit hier in verre oorden 't Is mij zo vreemd, ik zoek naar woorden Om uit te spreken wat mij kwelt Vaak, in mysterieuze nachten Dan zit ik eenzaam in gedachten Terwijl 't verleden langs mij snelt Ik zie weer voor m'n geest verschijnen De plekjes die nu gaan verdwijnen Terwille van 't stadsverkeer Maar laat een plekje ongeschonden Waaraan veel dierbaars is verbonden Uit mooie uren van weleer