De rug naar de bergen
De ogen naar zee
Het hoofd in de zon en de regen
Met z'n voeten al eeuwenlang vast op de grond
Houdt het de stormen tegen
Dat is het huis waar vogels ieder jaar
Onder het oude dak nieuwe nesten bouwen
Waar elke muur al zoveel heeft verduurd
Dat hij alleen maar vraagt om meer vertrouwen

De rug naar de bergen, de ogen naar zee
Tussen de klaverweiden
Overziet het het dal dat het hele jaar bloeit
Blijft het zijn armen spreiden
Dat is het huis waar vogels ieder jaar
Onder het dak beginnen aan hun leven
Dat is het huis dat ons meer ruimte geeft
Dan wij een leven lang aan and'ren geven

En waar ik ook ga of waar ik ook sta
Het huis zal m'n reisdoel wezen
Met z'n voeten al eeuwenlang vast op de grond
Ach, laat het er altijd wezen
Dat huis, dat thuis, waarin ik alles won
Waarin ik ongemerkt zoveel heb verloren
Dat huis waarin ik toch opnieuw begon
Waarin ik ben gestorven en geboren