Louise, was een leuke meid
Van nauw'lijks twintig jaar
Zij was een petit peu nerveus
Maar dat was geen bezwaar
Maar zij beet op haar nageltjes
Dat vond haar Moe een straf
En telkens als zij weer begon
Riep mamma: blijf toch af

refr.:
Louise, zit niet op je nagels te bijten
Bah, wat vies Louise
Je zult met dat bijten je nagels verslijten
Bah, wat vies Louise
Hou met dat bijten op anders heb je een strop
Je kleine vingertjes zijn toch geen lollies lieve pop
Louise, zit niet op je nagels te bijten
Bah, wat vies Louise

Men heeft haar kleine nageltjes
Met mosterd vol gesmeerd
Maar zij heeft trots die mosterdkuur
Het nog niet afgeleerd
Zij likt er nu de mosterd af
En smult nog eens zo fijn
Alsof haar kleine vingertjes
Van vleescroquetjes zijn

refr.

Men heeft het toen met nagellak
Een keertje geprobeerd
Maar zij had lak aan 't lak
En 't lak toen opgeconsumeerd
Men doopte haar vingers in de azijn
Toen schreeuwde zij vol vuur:
Het smaakt me net zo lekker
Als augurkjes in het zuur

refr.

Haar moeder sprak: dat bijten schat
Heeft m'n gemoed bezwaard
Een meisje zonder nageltjes
Is voor een man niets waard
Want als jij later trouwen gaat
En manlief valt je aan
Hoe moet jij dan dat monster
Zonder nageltjes verslaan?

refr.

Louise kreeg verkering
Met een leuke jongeman
Haar nageltjes zijn aangegroeid
Je ziet er niets meer van
En als je vraagt: hoe komt dat nu
Dan antwoordt zij vol pret
Mijn jongen houdt mijn handen vast
En steeds mijn mond bezet